ย้อนไปในปี ค.ศ.1950 Dr. Bob Pierce ท่านเป็นผู้นำคริสตศาสนิกชนรวมทั้งเป็นนักข่าวชาวอเมริกัน ท่านได้เดินทางเข้าไปประเทศเกาหลี ท่านได้พบเห็นความทุกข์ยากของประชาชนมากมาย โดยเฉพาะเด็กกำพร้าจำนวนมาก อันเนื่องมาจากภัยสงครามในประเทศ ณ ขณะนั้น ท่านจึงต้องการที่จะช่วยเหลือเด็กผู้น่าสงสารเหล่านี้ ด้วยการก่อตั้งมูลนิธิศุภนิมิต ขึ้นมา พร้อมขยายเครือข่ายไปยังประเทศต่างๆ ทั่วโลก
มูลนิธิศุภนิมิตแห่งประเทศไทย
มูลนิธิศุภนิมิตแห่งประเทศไทย ก่อตั้งอย่างเป็นทางการ ในปี พ.ศ. 2515 ด้วยการจัดตั้งศูนย์อุปการะเด็กกำพร้า ณ จังหวัดอุดรธานีเป็นแห่งแรก ต่อมาจึงได้มีการขยายเครือข่ายไปยังจังหวัดต่างๆ โดยเฉพาะภาคเหนือกับภาคอีสาน มุ่งเน้นงานด้านอุปการะเด็กรวมทั้งบรรเทาทุกข์ต่างๆ
ในปี พ.ศ. 2515 ประเทศไทยต้องเผชิญกับปัญหาผู้ลี้ภัยชาวอินโดจีนที่หลั่งไหลเข้ามาอย่างล้นหลาม เพื่อช่วยในการแบ่งเบาภาระของประเทศชาติ ทำให้ มูลนิธิศุภนิมิตฯ ได้เปลี่ยนแนวทางในการให้ความช่วยเหลือ ในเรื่องของความเป็นอยู่และสุขภาพอนามัยมากขึ้น ต่อมาปัญหานี้คลี่คลายลงในปี พ.ศ. 2526 ทางมูลนิธิฯ จึงหันมามุ่งงานด้านอุปการะเด็กและการพัฒนาชุมชนอย่างจริงจัง พร้อมดำเนินโครงการ ใน 34 จังหวัดทั่วประเทศ
ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2533 มูลนิธิศุภนิมิตฯ ได้เปลี่ยนแนวทางพัฒนาชุมชน โดยมุ่งเน้นพัฒนาชุมชนให้เป็นแบบพึ่งตนเองอย่างยั่งยืน ในปี พ.ศ.2536 มูลนิธิศุภนิมิตฯ ได้เชิญชวนประชาชนชาวไทยจำนวนมาก ให้เป็นส่วนหนึ่งในการแก้ไขปัญหาสังคม โดยให้เป็นผู้อุปการะช่วยผู้ยากไร้ นั่นก็คือ โครงการอุปการะเด็กในประเทศไทย ที่มุ่งเน้นช่วยเหลือไปที่เด็ก ครอบครัว และชุมชน
ความช่วยเหลือยังคงดำเนินเรื่อยมาจนกระทั่ง ปี พ.ศ. 2542 มูลนิธิศุภนิมิตฯยังคงดำเนินงาน ในการส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงชีวิตในทุกๆ ทางรวมทั้งให้ความช่วยเหลือผู้ยากไร้ในประเทศด้วยความมุ่งมั่น อยากให้พวกเขามีชีวิตที่ดีขึ้น โดยมูลนิธิศุภนิมิตฯ ผลักดันให้เด็กเป็นศูนย์กลางของการพัฒนา นอกจากนี้เน้นการพัฒนาชุมชนให้เป็นพื้นที่แบบพึ่งตนเองอย่างยั่งยืน โดยการดำเนินพันธกิจนี้นอกจากความมุ่งมั่นอันแรงกล้าแล้ว ก็ยังมีองค์พระเยซูคริสต์เจ้าเป็นศูนย์กลางชีวิตยึดเหนี่ยวจิตใจไปในขณะเดียวกัน
เป็นเวลากว่า 40 ปีผ่านมาแล้วที่ มูลนิธิศุภนิมิตฯ ได้ดำเนินความช่วยเหลือโดยให้เด็กเป็นศูนย์กลาง มีชุมชนเป็นฐานสำคัญของการพัฒนา รวมทั้งดำเนินพันธกิจโดยมีองค์พระเยซูคริสต์เจ้าเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ นอกจากนี้ก็มุ่งการเสริมสร้างศักยภาพรวมทั้งความเข้มแข็งให้แก่ชุมชนด้วย อีกทั้งยังดำเนินงานเสริมสร้างรายได้ให้แก่ชุมชนในลักษณะของธุรกิจชุมชนขนาดย่อม พร้อมผลงานที่สามารถสัมผัสเป็นรูปธรรมได้อย่างชัดเจน เช่น โครงการรับอุปการะเด็ก โครงการพัฒนาชุมชน การบรรเทาทุกข์ฉุกเฉิน เป็นต้น